ριβήσιο

(ribes). Γένος φυτών της οικογένειας των σαξιφραγιδών, με 150 είδη, που ευδοκιμούν στις ψυχρές και εύκρατες περιοχές της Ευρώπης, της Ασίας και της Β. Αμερικής* Είναι μικροί θάμνοι, που φυτρώνουν σε κήπους, καθώς και στους φράχτες, στα δάση, σε ακαλλιέργητους χώρους, ακόμη και σε ορεινά λιβάδια. Οι θάμνοι αυτοί έχουν φύλλα χωρισμένα σε 3 ή 5 λοβούς και άνθη με κάλυκα κωδονοειδή και με χρωματιστά σέπαλα. Οι καρποί, που είναι ράγες, φέρνουν στην άκρη τους τα σέπαλα που έχουν αποξηρανθεί και είναι εδώδιμοι. Αξιόλογα είδη είναι το ρ. το συκοειδές, γνωστό και στη χώρα μας με το όνομα λαγοκερασιά. Μερικά φύλλα του είναι ακανθοειδή και οι καρποί του, που είναι αρχικά χνουδωτοί, μπορεί αργότερα να χάσουν το χνούδι τους. Ο καρπός τρώγεται αλλά πρέπει να καθαριστεί από το περίβλημά του, που είναι δύσπεπτο. Με την καλλιέργεια έχουν δημιουργηθεί διάφορες ποικιλίες, με καρπούς κόκκινους, μεγαλύτερους, χωρίς αγκάθια και χωρίς σπέρματα. To ρ. το ερυθρό είναι το γνωστό φραγκοστάφυλο, που καλλιεργείται ήδη από τον Μεσαίωνα σε κήπους της Ευρώπης. Οι καρποί του, που έχουν συχνά ξινή γεύση, τρώγονται ωμοί ή χρησιμοποιούνται για μαρμελάδες. Άλλο είδος είναι το ρ. το μαύρο, με φύλλα σε όρθιους βλαστούς, τα οποία με την τριβή εκπέμπουν ωραία οσμή. Ο καρπός του είναι πλούσιος σε βιταμίνη C και χρησιμοποιείται στην παρασκευή διάφορων ποτών και γλυκισμάτων.

* * *

το, Ν [ρίβος]

άλλη λόγια ονομασία του φραγκοστάφυλου.